O książce:

 

Jerzemu Górzańskiemu na „Dni szybsze od biegu jelenia” i „To drugie światło”

 

światło które nie zna światłozmierzchu

 

jedyne słońce

 

płonie odbitymi rozpłomienionymi szmatkami * gałgankami światkami

 

jedyne słońce

 

ziemia tonie w językach ognia *

płonie w językach tysiąca słońc zórz słońc

 

szmat gałganów światów

 

pluje tysiącem sodom gomór

 

paple papla świat babel babel babel

 

wznosiły ją usta moje

budowały ją węgielne kamienie moje

 

rozsuwa się pod naporem słońc zórz słońc

 

usuwa się pod naporem jedynego zmierzchu

 

nigdy jeszcze nie tonęła tak pięknie

tak ogniście

w zorzach

w słońcach

w zorzach

tak ogniście

nigdy jeszcze nie ustępowała jedynemu wschodowi

nie zmierzchała

 

nie paliła się

 

wznosiły ją usta moje

 

budowały ją kamienie węgielne moje

 

nie zmierzchała

 

imię jej drugie światło

 

dni jej niczym w zwierciadle jak trawa jak bieg jelenia * jak trawa

 

imię jej drugie światło

 

wschodziła by biec

 

światłokopytna ogniokopytna światłokopytna *

w orszaku weselnym i żałobnym

 

zachodziła by biec

 

kopyta jej tonęły płonęły tonęły jak słońce

 

bieg jelenia dni szybsze bieg jelenia

 

kopyta jej tonęły płonęły tonęły jak tysiąc słońc

 

światłokopytne ogniokopytne światłokopytne

 

dni jej

trawa

zorzyły się

gdyby w innych światach działy się te dzieła

 

które w niej się działy

 

wór pokutny by przywdziały

 

światłokopytne ogniokopytne światłokopytne

 

dni jej

trawa

zorzyły się

 

jedyne okrągłe słońce

jak łania biegło

 

po okręgu jej

 

okrągliło się

 

z rozpłomienionymi gałgankami w rękach

 

pierwsze światło niczym wieża z kości słoniowej *

w szatkach bez zmierzchu drugą ziemią

i drugim niebem jej

 

z rozpłomienionymi gałgankami w nogach

 

jedyne okrągłe słońce

jak łania biegło

 

po okręgu jej

 

jak po czasie

pierwsze światło w orszaku baranka z ablami *

z wielbłądami z tarszisz saby szeby madianu efy

jak po czasie

 

24.05.2010

Parametry: