AUTOR krótko się przedstawia

Mówią, że tak naprawdę inaczej się nazywam…
Jakże więc tak naprawdę się nazywam? Oczywiście Fronda Maverick! Na początku wstawiłbym jeszcze eR. Albo Er. Choć niekoniecznie w każdym przypadku.
Wcześniej byłem Robertem Głogowskim i nadal od czasu do czasu nim jestem.
Jeżeli chodzi o to „inaczej”, to przecież właściwie nie ja się tak nazywałem (ani nie nazwałem się tak!), lecz inni tak mnie nazywali, bo wcześniej tak zostałem nazwany – przez innych! Tych i tamtych Innych.
A zatem tak naprawdę to ja – który napisałem Personę – nazywam się Er. Fronda Maverick. Er. to jest R. od Robert. Roberta zostawiam. To jest dobre imię. Dla mnie nawet bardzo dobre. Prawie tak samo dobre jak Fronda. A może równie dobre…
No dobrze, ale skąd i dlaczego FRONDA MAVERICK?
Pewien egzotyczny oryginał, Samuel Augustus Maverick – parający się polityką prawnik i właściciel ogromnego rancza w XIX-wiecznym Teksasie, jako człowiek inteligentny i wykształcony zapewne wiedział o działającym w XVII wieku francuskim ruchu politycznym zwanym FRONDE, i najprawdopodobniej wiedział, że nazwa owego ruchu wzięła się od powszechnie znanej procy (franc. fronde właśnie) – dziecięcej (lecz nie tylko!) zabawki bezskutecznie tępionej przez ówczesne władze (z powodów, jak łatwo się domyślić… różnorodnych?), ale pomimo swojej wielkiej inteligencji i wszechstronnego wykształcenia, z całą pewnością nie zetknął się nigdy w swoim życiu (lata 1803–1870) z tak zwanym „Pismem Poświęconym” o nazwie FRONDA, które mogą czytać ludzie przełomu wieków XX i XXI! Pewnie też nie przewidywał szanowny pan ranczer z Teksasu, że kiedyś, w czasie dla niego bardzo przyszłym, na całym świecie znana będzie prowokująca oraz intrygująca,a dla wielu także irytująca, włosko-amerykańska gwiazda muzyki pop – śpiewająca i tańcząca MADONNA, której wytwórnia płytowa przyjmie nazwę MAVERICK.
Jeśli zaś o mnie chodzi, przewidywać nie muszę… I stąd właśnie Fronda Maverick – mój artystyczny pseudonim i nowa (choć wcale nie nowa!), właściwa osobowość twórcza.
A Głogów Małopolski to moje rodzinne miasto i trudna miłość od pierwszego wejrzenia (czy może raczej SPOTKANIA...).