Architekt, uprawia rysunek i malarstwo akwarelowe, urbanista, ur. 13 stycznia 1930 r. we Lwowie. Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Studia rozpoczął w Moskiewskim Instytucie Architektonicznym, następnie kontynuował w Krakowie i dyplom magisterski obronił na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej.
Posiada status twórcy nadany przez Ministra Kultury i Sztuki (1984).
W latach 1956–1990 pracował w pracowniach urbanistycznych i biurach planowania przestrzennego w Rzeszowie. Był autorem – głównym projektantem planów ogólnych zagospodarowania przestrzennego szeregu miast, np. Strzyżowa [1957], Jarosławia [1958 i 1979], Przemyśla [1961], Rzeszowa [1966 i 1971], Sandomierza [1988]), wielu osiedli i centrów miast, autorem lub współautorem projektów obiektów architektonicznych, przestrzeni publicznych i terenów zieleni realizowanych zarówno w kraju, jak i we Francji.
Laureat nagród i wyróżnień kilkunastu konkursów urbanistyczno-architektonicznych krajowych i zagranicznych (m.in. dzielnica Drabinianka w Rzeszowie, dzielnica Zachód w Opolu [1962]), zaś we Francji były to budynki lub zespoły mieszkalno-usługowe.
Jego dorobek obejmuje ponadto przeszło 40 publikacji dotyczących praktyki i teorii planowania przestrzennego oraz historii budowy miast, około 70 haseł w Encyklopedii Rzeszowa (wyd. 2011). Współautor przewodników turystycznych Powiat rzeszowski i Rzeszów. W Polskim Radiu Rzeszów [2007–2010] systematycznie popularyzował wiedzę o pięknych miejscach, historii oraz zabytkach Rzeszowa i Podkarpacia. W latach 2001–2010 opracowywał i redagował Informator Oddziału SARP w Rzeszowie.
Członek Stowarzyszenia Architektów Polskich od 1956 r. oraz Towarzystwa Urbanistów Polskich od 1959 r. Przez szereg kadencji członek Kolegium sędziów konkursowych SARP.
Odznaczony Brązowym, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, medalem 1000-lecia miasta Przemyśla, medalami za zasługi dla miasta Sandomierza i dla miasta Rzeszowa, Srebrną i Złotą odznaką Honorową TUP oraz wyróżnieniami SARP III, II i I stopnia.