Maria Nagaba-Wójcik ur. w1953 r. Pracowała w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, Specjalistycznej Poradni Profilaktyczno-Terapeutycznej, Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej jako pedagog, socjoterapeutka, terapeutka pedagogiczna i rodzinna, trenerka treningu psychologicznego i warsztatów psychologiczno-społecznych, wykładowca. Była założycielką i dyrektorką Specjalistycznej Poradni Profilaktyczno-Terapeutycznej oraz Stowarzyszenia Profilaktycznego „Brzeg”, w którym przez kilka lat była przewodniczącą. Jako poetka debiutuje tomikiem wierszy „Srebrny Czas”, napisanym  już na emeryturze. Wiersze jak i swoje przemyślenia prozą, publikowane w tym tomiku, kieruje do ludzi w dojrzałym wieku. Jak sama mówi:  „piszę prosto i prosto z serca o sprawach, które mnie poruszają i wzruszają”. Wcześniej pisała artykuły do biuletynów zawodowych, obecnie chce się podzielić swoimi przeżyciami w postaci wierszy, bo poezja sięga w sfery ludzkiej psychiki. Lubi podróże, śpiew, kwiaty, poezję. Wiele przeżyć estetycznych dostarcza jej natura. Ludzie, ich sprawy, namiętności, dążenia oraz przyroda są dla niej inspiracją nie tylko do tworzenia liryki ale również spojrzenia na życie i świat, ułożenia go sobie na czekające dni i lata. Zawsze pracowała dla ludzi i z ludźmi. Ceni sobie życie rodzinne. Hołduje zasadzie: „życie to przygoda”. Mieszka w Tarnobrzegu.